Χρόνια νοσήματα

Αρκετοί θεωρούν τα “παχουλά” σκυλάκια ή γατάκια χαριτωμένα, αλλά τα προβλήματα που προκαλούνται από αυτή την κατάσταση είναι πολλά και συνδέονται με σοβαρές παθήσεις όπως αρθρίτιδα, καρδιακά και αναπνευστικά προβλήματα, διαβήτης κλπ.

Αν και το 60% των ιδιοκτητών αναφέρει ότι προσέχει το βάρος του σκύλου του και ότι ο δικός του σκύλος δεν είναι υπέρβαρος, στην πραγματικότητα η κρίση του είναι υποκειμενική και επηρεάζεται σημαντικά από τα συναισθήματά του για το σκύλο του (ο δικός μας σκύλος είναι πάντα ο ομορφότερος του κόσμου). Η επιστημονική αντικειμενική εκτίμηση του κτηνίατρου και το ζύγισμα ανά τακτά χρονικά διαστήματα είναι απαραίτητα για την πρόληψη και αντιμετώπιση της παχυσαρκίας του κατοικιδιού σας.

Η οστεοαρθροπάθεια ή κοινώς αρθρίτιδα (φλεγμονή των αρθρώσεων), επηρεάζει τα μικρά ζώα όπως και τους ανθρώπους. Αν δεν αντιμετωπιστεί μπορεί να οδηγήσει σε βαριές αλλοιώσεις στις αρθρώσεις, πόνο, περιορισμό στην κίνηση του ζώου και σοβαρές επιπτώσεις στην ποιότητα ζωής του.

Μερικά από τα εμφανή σημάδια της αρθρίτιδας στους σκύλους είναι η μείωση της δραστηριότητας (απροθυμία για βόλτα), μικρός βηματισμός (βάδιση σαν «πιασμένο»), η χωλότητα, η διστακτικότητα στο να πηδήξει στον καναπέ ή στο κρεβάτι ή να ανέβει σκάλες, η μείωση της μυϊκής μάζας και ο πόνος.

Στις γάτες τα σημάδια είναι λιγότερο εμφανή (πιο εμφανή στα παχύσαρκα ζώα) και διακρίνονται στις αλλαγές στην συνήθη συμπεριφορά ή δραστηριότητα, τη μειωμένη κινητικότητα,την απροθυμία για άλματα και σε μικρότερο βαθμό τη χωλότητα.

Η αντιμετώπιση της παθολογικής αυτής κατάστασης σε βάθος χρόνου περιλαμβάνει τόσο τη συντηρητική αγωγή όσο και τη χειρουργική προσέγγιση σε κάποιες περιπτώσεις, με απώτερο στόχο την μείωση του άλγους και κατ’ επέκταση τη διατήρηση ενός καλού επιπέδου κινητικής δραστηριότητας.

Στατιστικά φαίνεται ότι προβλήματα νεφρών παρουσιάζονται συχνότερα στις γάτες.
Από όλα τα προβλήματα των νεφρών που εμφανίζονται στα μικρά ζώα το πιο συχνό είναι η χρόνια νεφρική νόσος/ανεπάρκεια, κατά την οποία η λειτουργία των νεφρών μειώνεται σταδιακά με το χρόνο κάτι που σημαίνει ότι τα άρρωστα ζώα δεν θα εμφανίσουν συμπτώματα μέχρι να επέλθει σημαντική ζημιά στούς νεφρούς.

Η αιτία της ασθένειας, ίσως με εξαίρεση τα αρχικά στάδια,παραμένει σχετικά άγνωστη και δυστυχώς τα σημάδια είναι κοινά με πολλές άλλες ασθένειες αφού περιλαμβάνουν αυξημένη ούρηση (πολυουρία) και δίψα (πολυδιψία), μείωση της όρεξης και του βάρους, εμετό, δύσοσμη αναπνοή κλπ.

Η θεραπευτική προσέγγιση των περιστατικών αυτών απαιτεί παρακολούθηση του ζώου στην αρχή της θεραπείας και στενή συνεργασία μεταξύ του ιδιοκτήτη και του κτηνιάτρου για την διενέργεια των απαραίτητων εξετάσεων και πιθανών τροποποιήσεων της αγωγής.

Οι νόσοι του θυρεοειδούς προκαλούν ορμονικές διαταραχές που επηρεάζουν με διαφορετικό τρόπο τους σκύλους (υποθυρεοειδισμός) και τις γάτες (υπερθυρεοειδισμός).

Όσο αφορά τους σκύλους και τον υποθυρεοειδισμό, όπου στατιστικά πάσχει 1 στα 200 σκυλιά, ο αδένας δεν παράγει αρκετές ορμόνες με αποτέλεσμα την μείωση στον μεταβολισμό τους.

Κάποια από τα συμπτώματα του υποθυρεοειδισμού στους σκύλους είναι η υπνηλία και η κούραση, η γρήγορη αύξηση βάρους, η ξηρότητα του δέρματος (σμηγματόρροια), η απώλεια τριχώματος (αλωπεκία), η αλλαγή χρώματος και η σκλήρυνση του δέρματος στα σημεία που έπεσε το τρίχωμα, η πυώδης δερματίτιδα,η ωτίτιδα.

Στις γάτες ο υπερθυρεοειδισμός εμφανίζεται συνήθως με μείωση του βάρους, διάρροια, έμετο, αυξημένη όρεξη (πολυφαγία), αυξημένη δίψα (πολυδιψία), αυξημένη ούρηση (πολυουρία), ανησυχία, λιπαρό τρίχωμα.

Τα καρδιακά νοσήματα αφορούν συνήθως προβλήματα στον καρδιακό μυ (μυοκαρδιοπάθειες) ή στις βαλβίδες της καρδιάς (βαλβιδοπάθειες) . Τα συμπτώματα στην αρχή της νόσου μπορεί να μην είναι χαρακτηριστικά και να είναι ελαφράς μορφής για αυτό πρέπει να δίνεται ιδιαίτερη προσοχή σε συμπτώματα όπως εύκολη κόπωση, δυσκολία στην αναπνοή, επίμονος η συχνός βήχας έστω και ήπιου βαθμού. Ο κτηνίατρος μπορεί κάποιες φορές να ανακαλύψει καρδιακά προβλήματα κατά τη διάρκεια της κλινικής εξέτασης ενώ άλλες φορές χρειάζονται πιο εξειδικευμένες εξετάσεις (ακτινογραφία θώρακος, υπέρηχος καρδιάς, ηλεκτροκαρδιογράφημα).

Καρδιακά νοσήματα παρουσιάζονται τρεις φορές περισσότερο στους σκύλους απ’ ότι στις γάτες.